ตอนที่ 3 ชมพิพิธภัณฑ์ของ ดร.มหาธีร์ โมฮัมหมัด
หากใครไปเยือนเกาะลังกาวี ก็ไม่ควรพลาดที่จะไปเยี่ยม
ชมพิพิธภัณฑ์ของสะสม ของท่าน Dr. Mahatir Mohamad
เป็นพิพิธภัณฑ์ที่ภายนอกดูธรรมดา มาก ๆ
แต่ภายในกลับดูยิ่งใหญ่อลังการเกินกว่าจะบรรยาย
ข้างในเป็นบรรยากาศแบบโลกอาหรับ
โดยเฉพาะส่วนกลางของอาคารที่เป็นรูปวงกลม
มีบันไดวนจากชั้นบนลงไปจนถึงชั้นล่าง
หลังคาอาคารตรงบริเวณนี้ใช้กระจกที่มีลวดลาย
ทำให้เห็นแสงสีของกระจกแผ่นเล็ก ๆ ได้อย่างวิจิตร
สิ่งของที่จัดแสดงมีมากมายจนดูไม่ครบถ้วน
Dr. Mahatir Mohamad อดีตนายกรัฐมนตรีและรัฐบุรุษ
ของประเทศมาเลเซีย ผู้ดำรงตำแหน่งนายกรัฐมนตรี
มายาวนานถึง 22 ปีหรือระหว่างวันที่
16 กรกฎาคม พ.ศ. 2524 ถึง 31 ตุลาคม พ.ศ. 2546
พิพิธภัณฑ์ของดร.มหาธีร์ ที่เกาะลังกาวี
เป็นสิ่งพิสูจน์ถึงการเป็นบุคคลตัวอย่าง
ที่สร้างพิพิธภัณฑ์ไว้เพื่อเก็บรักษาทรัพย์สมบัติของตน
และของภริยาที่ได้รับขณะดำรงตำแหน่งนายกรัฐมนตรี
เพื่อมอบให้สมบัติของสาธารณะ
ของเหล่านี้ได้รับจากบุคคลหรือบริษัทห้างร้าน
รวมทั้งได้รับจากผู้นำของประเทศต่าง ๆ ที่ได้ไปเยือน
ทั้งหมดแล้ว
มีจำนวนหลายพันชิ้น มีทั้งของชิ้นเล็ก ๆ
ไปจนถึงของใหญ่ๆเช่น รถยนต์ที่มีราคาแพง
เหตุที่มหาธีร์มอบให้เป็นสมบัติสาธารณะด้วยเหตุผลที่ว่า
“สิ่งของทั้งหมดนี้ได้มอบให้กับนายกรัฐมนตรีมาเลเซีย
ไม่ใช่เป็นการมอบให้กับ ดร.มหาธีร์ หรือภริยา
ดังนั้นของทั้งหมดจึงเป็นของประชาชน
และเป็นสมบัติของประเทศ"
นี่คือ ปณิธานของอดีตนายกรัฐมนตรี
ที่ถือว่าเป็นขวัญใจของประชาชน
ขณะเดียวกันก็ได้รับตำแหน่ง
"รัฐบุุรุษของประเทศ” อีกด้วย
ไก้ด์ลูกตาล เล่าให้คณะทัวร์น้ำหมากฟังว่า
พิพิธภัณฑ์นี้น่าจะตั้งอยู่ที่กรุงกัวลาลัมเปอร์
หรือเมืองหลวง แต่ดร.มหาธีร์ เป็นชาวเมืองจากรัฐเคดาห์
ซึ่งรวมถึงเกาะลังกาวีนี้ด้วย
เท่ากับว่าสร้างพิพิธภัณฑ์ไว้ที่บ้านเกิดของ ตนเอง
ของที่ระลึกที่จำได้ติดตาก็คือ
เครื่องแก้วคริสตัลและภาชนะเคลือบ
ที่ดูแล้วก็น่าจะมีราคาแพง ของประเภทนี้ก็มีมากจนละลานตา
อ่านป้ายกำกับแล้วส่วนใหญ่เป็นของที่ระลึกจากประเทศต่างๆ
บางชิ้นได้รับจากพระราชินีจากอังกฤษ
พิพิธภัณฑ์ของ ดร.มหาธีร์ โมฮัมหมัด
เป็นที่รวบรวมสิ่งของที่ ดร.มหาธีร์ได้รับขณะดำรงตำแหน่ง
นายกรัฐมนตรีตลอดระยะเวลา 20 กว่าปี
ล้วนเป็นของที่ระลึกอันล้ำค่าจากนานาประเทศทั่วโลก
ประมาณกว่า 2,500 ชิ้น ซึ่งแต่ละชิ้นมีความสวยงามโดดเด่น
และบ่งบอกถึงเอกลักษณ์ของประเทศนั้น ๆ ได้เป็นอย่างดี
เช่น ภาพเขียน ภาพวาด เครื่องปั้นดินเผา เครื่องแก้วคริสตัล
ตุ๊กตา หรือแม้เครื่องถ้วยเบญจรงค์ที่ท่่านได้รับจาก
ประเทศไทยนั่นเอง นอกจากนี้ยังมีเครื่องใช้ส่วนตัว
เช่น กริชประจำกาย เครื่องราชอิสริยาภรณ์
รถจักรยาน รถแข่งฟอร์มูล่าวัน เป็นต้น
ภายในอาคารแต่ละชั้นจะไม่มีบันไดเป็นขั้น ๆ
แต่จะเป็นทางเดินที่มีลักษณะเป็นทางเดินวน
ไล่ระดับที่ละนิด ๆ เพื่อรองรับเด็ก คนชรา
และคนพิการโดยเฉพาะ
จนครบทุกชั้นทุกอาคาร
ทัวร์น้ำหมากแต่ละคนแทบจะไม่มีความรู้สึกว่าเมื่อยขา
หรือปวดเข่าแต่อย่างใด เนื่องจากทางเดินวนภายในอาคาร
ซึ่งได้รับการออกแบบโดยเฉพาะ
สำหรับเงินรายได้จากการเปิดให้เข้าชมพิพิธภัณฑ์
ท่านมหาธีร์ ได้นำไปเป็นเงินช่วยเหลือทุนการศึกษา
แก่เด็กยากจนบนเกาะลังกาวี (ที่นับถือศาสนาอิสลาม)
คงจะพบเห็นได้น้อยคนนักสำหรับผู้นำประเทศ
ที่จะเสียสละสิ่งของที่ได้รับมอบจากนานาประเทศ
ในขณะดำรงตำแหน่ง
เนื่องจากท่านมหาธีร์
มีความคิดว่าสิ่งของเหล่านี้ “เป็นสมบัติของประเทศ
ล้วนแล้วได้มาจากการได้รับเกียรติให้ดำรงตำแหน่ง
บุคคลสำคัญของประเทศ”
และผู้ให้ ให้ในฐานะที่เป็นผู้นำประเทศ”
ไม่ใช่เป็น “สมบัติส่วนตัว”
ดังนั้นท่านจึงได้มอบคืนให้เป็นสมบัติของชาติ
โดยการสร้างพิพิธภัณฑ์แห่งนี้ขึ้นมา นับว่าดร.มหาธีร์
ประสบความสำเร็จเป็นอย่างสูงตลอดระยะเวลาที่ดำรงตำแหน่ง
ทำให้ประเทศมาเลเซียมีการพัฒนาอย่างก้าวกระโดด
ประชาชนอยู่ดีกินดี
มีสวัสดิการสังคมที่มั่นคง
